Farkındayım
Tırnağını kırmış. Acı çekiyor. Farkındayım. Farkındalıktan ziyade hem kalbim hem de beynim yaşıyor o acıyı.
Öpüyorum
Annenin ufak bebeğine verdiği dudak ısısını yaşatmak için öpüyorum parmağını. Geçmeyecek acısı biliyorum. Ama yine de teninde beni yaşamasını istiyorum.
Öperken nefesimden yayılan ısı teselli olmuyor.
Elindeki yanık
Elindeki yanığa kıyamıyorum. Bir nefesimi de ona harcarken damarının içinden geçen kanın sıcaklığında kayboluyorum.
Kendi elim değersiz. Onun elinde bütünleşiyor zihnim.
Lunula
Baş parmağındaki beyaz hilal gözüme takılıyor. Kendi parmağımı onun parmağının yanına koyuyorum. Bende de var aynısı. Sadece farklı.
Tırnaktaki o şeyin adı. “lunula”.
Bilmiyor
Elindeki yanığın sebebini bilmiyor.
Temmuz’da lunulanın azaldığını da.
Gerçi ben biliyorum da. Ne fayda ediyor.
Frekansın 3-5 sene de bir kayıyor.
Bir yanıt yazın